NIEMCY: Archiwalna Myszeida – ciąg dalszy

Kiedy świat zwolnił z powodu niewidzialnego wirusa paraliżującego całe nasze dotychczasowe życie, możemy sięgnąć po lekturę, która sprawi przyjemność dorosłym i dzieciom, które pewnie w czasie epidemii się nudzą. Właśnie ukazała się nowe wydanie archiwalnych przygód myszki Mitzy” „Myszka Mitza i list od Leopolda do Rozalii”. Jest to już druga książka dla dzieci z tej serii autorstwa słoweńskich archiwistek Nataszy Budnej Kodrić i Barbary Peszak Mikec, która jest teraz wydawana w języku niemieckim.


Jesienią 2018 roku pierwszy tom „Die Maus Mitza im Archiv” został zaprezentowany w Aschaffenburgu. Książka wprowadza dzieci w staroświecki świat archiwów,  po którym oprowadza je najmniejszy „pedagog archiwalny „, czyli myszka Mitza.Książka skierowana jest dla dzieci w wieku przedszkolnym i szkolnym. Razem z filmowcem Ferdim, mała mysz przeżywa ekscytujący dzień w archiwum miejskim, w sekretnych przejściach i pokojach, w świecie historycznych dokumentów. Publikacja zawiera także dostosowany dla potrzeb dzieci słownik ważnych terminów archiwalnych. Książka oparta jest na oryginalnej wersji słoweńskiej, której autorami jest dwóch archiwistów z Lublany.  W Słowenii książka o przygodach myszki Mitzi składa się już z trzech części, z których każda została bardzo atrakcyjnie ilustrowana przez słoweńską artystkę Tinę Brinovar. Książka została zaprezentowana publiczności po raz pierwszy 27 sierpnia 2014 r. w obecności Konsula Generalnego Republiki Słowenii Dragica Urtelja w Archiwum Miasta Aschaffenburg.

Czytaj dalej „NIEMCY: Archiwalna Myszeida – ciąg dalszy”

NIEMCY: Forum Bundesarchiv – 100 lat na 100-lecie

Od 2013 roku Bundesarichiv czyli Archiwum Federalne wydaje specjalistyczne czasopismo Forum, które zazwyczaj poświęcone jest jednemu wiodącemu tematowi. Większość artykułów jest pisana przez pracowników archiwum i ma na celu dostarczenie impulsów do profesjonalnej dyskusji na aktualne tematy archiwalne. Każde wydanie zawiera krótkie sprawozdanie roczne z kluczowymi danymi liczbowymi dotyczącymi zbiorów archiwalnych, opracowania, udostępniania oraz personelu Bundesarchiv.
Dotychczas poruszone tam zostały takie tematy jak: Dostęp do dóbr kultury, a prawo archiwalne w okresie przejściowym w 2013, Digitalizacja archiwów – sposoby i cele w 2014, Archiwa przejściowe – historia, praktyka, przyszłość w 2015, Archiwizacja filmów w epoce cyfrowej w 2016, Archiwum Federalne i jego wizerunek w 2017, Archiwum Federalne wobec zmian cyfrowych w 2018.

Ostatni zaś numer pisma za 2019 poświęcony jest 100-leciu Reichsarchiv i  jubileuszowej konferencji poświęconej temu tematowi. Tak więc również niemieccy koledzy w ubiegłym roku mieli powody do świętowania tak zacnego jubileuszu. Archiwum Rzeszy – Riechsarchiv jako centralny urząd cywilny, utworzono 1 października 1919 roku. Jego siedzibą był Poczdam, a  pierwszym dyrektorem generał Herman Ritter Mertz von Quirnheim. Pierwsi pracownicy tego archiwum rekrutowali spośród korpusu oficerskiego – ok. 100 osób. Archiwum podporządkowano Ministerstwu Spraw Wewnętrznych. Do zadań archiwum należało gromadzenie i katalogowanie wszystkich akt Cesarstwa Niemieckiego, które powstały od 1871 r. Ponadto miało ono zapewnić użytkownikom dostęp do informacji i umożliwiać badania historii Rzeszy – zwłaszcza historii I Wojny Światowej.

Czytaj dalej „NIEMCY: Forum Bundesarchiv – 100 lat na 100-lecie”

NIEMCYy: Instytut Gaucka już wkróce częścią Bundesarchiv

Pełnomocnik Federalny do spraw Materiałów Państwowej Służby Bezpieczeństwa NRD, tzw. Urząd lub Instytut Gaucka ( Bundesbeauftragte für die Unterlagen des Staatssicherheitsdienstes der ehemaligen Deutschen Demokratischen Republik, BStU) powołany do życia w 1990 w wyniku tzw. pokojowej i rewolucji (Friedliche Revolution) i spontanicznego działania społeczeństwa, które nie dopuściło do zniszczenia archiwów służb bezpieczeństwa byłej NDR, wkrótce zakończy swoją samodzielną działalność. U samych podstaw działalności  BStU leżała jego tymczasowość – instytut działał jedynie jako pełnomocnik Federacji. Oczywiście zasoby archiwalne BStU nadal będą dostępne, ale od połowy 2021 r. jako integralna część Archiwum Federalnego (Bundesarchiv)- niemieckie prawodawstwo nie przewiduje instytucji archiwów wyodręnionych.
Decyzję niemieckiego Bundestagu z 26.9.2019 r. w sprawie „Koncepcji stałej ochrony dokumentów Stasi poprzez przeniesienie archiwum dokumentów Stasi (Ministerium für Staatssicherheit) do Archiwum Federalnego z zadowoleniem przyjmuje federalny komisarz ds. Dokumentów Stasi Roland Jahn, który ocenia to jako kolejny kamień milowy w zakresie zabezpieczenia i dostępności  dokumentów Stasi w przyszłości: „Dzięki tej decyzji dokumenty Stasi również staną się strukturalnie częścią „pamięci narodu” w dającej się przewidzieć przyszłości i zostaną stworzone podstawy trwałego i zgodnego z oczekiwaniem społecznym korzystania z tych specjalnych dokumentów. Mają one w dalszym ciągu służyć ofiarom dyktatury jako dowód ich prześladowań i pozostać ważnym źródłem pamięci dla społeczeństwa. Wgląd w archiwum Stasi ma dostarczać wiedzy o mechanizmach dyktatury i zwiększać świadomość wyzwań demokracji. Funkcję tą archiwum spełnia już od prawie 30 lat. Teraz ważne jest aby docenić tę historię, aby zabezpieczyć korzystanie z dokumentów Stasi w przyszłości i poddawać je do dyskursu kolejnych pokoleń ”.

Czytaj dalej „NIEMCYy: Instytut Gaucka już wkróce częścią Bundesarchiv”

NIEMCY:Poszukiwacze zaginionych dzieł sztuki i archiwalne kartoteki – Central Collecting Point w Monachium

Druga wojna światowa zakoczyła się ponad 70 lat temu, ale zostawiła po sobie jeszcze wiele tajemnic i niezałatwionych spraw. Central Collecting Point w Monachium jest jednym z wielu świadectw na to, że jej konsekwencje i echa jeszcze bardzo długo będe się odciskały niechlubnym piętnem na historii Europy.
Dzięki współpracy Federalnego Urzędu ds. Regulacji Stosunków Własnościowych (Bundesamt für zentrale Dienste und offene Vermögensfragen -BADV), Bundesarchiv (BA) i Niemieckiego Muzeum Historycznego (Deutschen Historischen Museum – DHM) powstała i jest dostępna online, potężna baza danych dotycząca zrabowanych przez nazistów dzieł sztuki w okresie od 1933 do 1945 roku na terenie Niemiec i terytoriów okupowanych. Zawiera ona około 170 tys. danych i ok. 300 tys. rysunków, rycin i fotografii obiektów określanych jako „Central Collecting Point (CCP) München”, czyli zbiór dzieł sztuki, które zostały zabezpieczone przez wojsko amerykańskie w 1945 roku, w budynku byłego NSDAP w Monachium. Podobna baza obejmująca inną kolekcję tzw. Sonderautrag Linz funkcjonuje od 2008 roku na stronach DHM. Właściciele zrabowanych dzieł sztuki, przechowywanych jako depozyt przez BADV w Berlinie, są nieznani. Przypuszcza się, że należały one przeważnie do zamożnych rodzin żydowskich. Niemieccy naziści rabowali je w Niemczech już w latach 30-tych, później – w krajach podbitych. Wszystkie miały trafić do tak zwanego „Muzeum Führera” planowanego w austriackim Linzu. Pod koniec wojny naziści ukryli je w kopalnianych sztolniach na terenie Austrii. Z początkiem lat 50-tych władze amerykańskie w Niemczech przekazały wszystkie skradzione przez nazistów dzieła sztuki powołanemu przez rząd Niemiec „Towarzystwu Powierniczemu”. Głównym celem założenia kolekcji było zinwentaryzowanie, rozpoznanie ostatnich właścicieli, a następnie restytucja zrabowanych dzieł. Dotyczyło to również obiektów, które trafiły na rynek sztuki. Zwrot obiektów rozpoczął się już jesienią 1945 i do dnia dzisiejszego do prawowitych właścicieli trafiły tysiące obiektów. Pozostałości zbioru w połowie lat 60 przejęły władze federalne, a od 2006 roku właśnie BADV.

Czytaj dalej „NIEMCY:Poszukiwacze zaginionych dzieł sztuki i archiwalne kartoteki – Central Collecting Point w Monachium”

NIEMCY: „Chłodne” przyjęcie materiałów filmowych LWL Media Center w Münster

Od ponad 20 lat archiwum filmowe LWL Media Center dla Westfalii w Münster dba o zachowanie dziedzictwa filmowego landu, a przede wszystkim wspiera lokalne społeczności, a także stowarzyszenia rodzinne i osoby prywatne w zabezpieczaniu ich skarbów filmowych, pod warunkiem, że przedstawiają one historyczne aspekty ekonomiczne lub społeczne Westfalii. Wsparcie obejmuje cały zakres usług: filmy są przejmowane jako depozyty i przechowywane w magazynach, a także digitalizowane i indeksowane pod względem treści. Archiwum zbiera, zabezpiecza i udostępnia źródła audiowizualne od 1986 roku. Jego początki sięgają jednak już 1928 roku, kiedy powołano do życia Landesbildstelle. Obecnie archiwum gromadzi filmy będące zarówno własnością  prywatną i publiczną. Ponad 8000 filmów zgromadzonych w archiwum dokumentuje westfalskie krajobrazy, miasta i wsie, rolnictwo, rzemiosło i przemysł. Pokazuje także zwyczaje, wydarzenia polityczne i kulturalne, a także ludzi i ich życie codzienne od 1913 roku. Zasób uzupełnia około 800 dokumentów dźwiękowych dotyczących historii i teraźniejszości regionu. Kolekcja archiwum filmowego i dźwiękowego tworzy pamięć audiowizualną dla Westfalen-Lippe.

Czytaj dalej „NIEMCY: „Chłodne” przyjęcie materiałów filmowych LWL Media Center w Münster”

NIEMCY: Debiut online brandebuskich zasobów archiwalnych – stąd do wieczności

Brandenburgischen Landeshauptarchivs (BLHA) w Poczdamie ma w tym roku kilka powodów do uznania 2019 roku za bardzo udany. W 70 rocznicę powstania BLHA, powalanego do życia  21 czerwca 1949, miała miejsce pierwsza odsłona online zasobów archiwalnych. Pierwsze zdigitalizowane 1788 jednosteki, czyli ok. pół miliona skanów dostępne są szerokiemu gronu odbiorców w archiwalnej bazie danych http://recherche.im.blha.de/archivplansuche.aspx?ID=18010 . W trakcie mających miejsce 20.06.2019 roku rocznicowych obchodów minister ds nauki, badań naukowych i kultury Landu Brabdeburgia  Dr. Martina Münch, określiła archiwum jako najważniejsze źródło zrozumienia przeszłości i terażniejszości. „Jestem szczególnie usatysfakcjonowana faktem, że archiwum landu  siedem dekad po jego powołaniu – udostępniło do publicznego użytku dokumenty archiwalne z możliwością zaawansowanego wyszukiwania informacji.Jest to wazny kamień milowy na drodze cyfryzacji i rozwoju nowego, irtualnego dostępu do globalnej wiedzy” –  podkreśliła minister w swoim wystąpieniu inauguracyjnym.
Czytaj dalej „NIEMCY: Debiut online brandebuskich zasobów archiwalnych – stąd do wieczności”

NIEMCY: Krajobraz bez archiwów wyodrębnionych – dokumenty Stasi znajdują się pod opieką Archiwum Federalnego

Majowe ogólnopolskie seminarium archiwalne, zorganizowane przez Stowarzyszenie Archiwistów Polskich i Archiwum Państwowe w Płocku, poświęcone było archiwom wyodrębnionym w polskiej sieci archiwalnej. Bardzo ciekawe wystąpienia przedstawicieli archiwów wyodrębnionych, w tym Kancelarii Sejmu, Senatu, Prezydenta RP, Prezesa Rady Ministrów, Straży Granicznej, Agencji Wywiadu, Policji, Ministerstwa Spraw Zagranicznych  – seminarium nie spotkało się z odzewem jedynie ze strony Instytutu Pamięci Narodowej – okrasiły także dwa wystąpienia kolegów archiwistów z Węgier i Niemiec. Jak się okazuje, archiwa wyodrębnione, w tak dużej skali, są chyba ściśle specyfiką polskiej sieci archiwalnej. Nad zjawiskiem tym pochylił się również Naczelny Dyrektor Archiwów Państwowych dr Paweł Pietrzyk, który zwrócił uwagę na fakt pozostawania olbrzymiej części państwowego zasobu archiwalnego poza  sferą wpływów Naczelnego Dyrektora Archiwów Państwowych, porównując dowcipnie zasoby archiwalne wyodrębnione do DARNETu.   Gość z Niemiec Gerhard Fürmetz reprezenutjący Bayerischen Hauptstaatsarchivs, swoje wystąpienie – „Polizei- und Geheimdienstunterlagen seit 1945 in den Staatlichen Archiven Bayerns – Übernahme, Erschließung und Benützbarkeit” – rozpoczął od stwierdzenia, że taka konstrukcja prawna  w praktyce zarówno landu Bawaria jak i prawie federalnym nie występuje, a dokumentacja organów bezpieczeństwa i innych centralnych organów władzy trafia do archiwów państwowych, co omówił na przykładzie monachijskiego archiwum.

Czytaj dalej „NIEMCY: Krajobraz bez archiwów wyodrębnionych – dokumenty Stasi znajdują się pod opieką Archiwum Federalnego”

NIEMCY: Kolonialna przeszłość w teraźniejszej odsłonie online

Do wielu archiwalnych portali tematycznych w Niemczech, w 2019 roku dołączył kolejny-  Archivführer zur deutschen Kolonialgeschichte.  Tym razem jest to efekt współpracy pomiędzy Wydziałem Informacji Naukowej przy Uniwersytecie Nauk Stosowanych w Poczdamie (Fachbereich Informationswissenschaften der Fachhochschule Potsdam) a Federalnym Ministerstwem Spraw Zagranicznych (Auswärtigen Amt). Niemiecka kolonialna przeszłość, choć nie tak imponująca jak brytyjska czy francuska, pozostawiła po sobie  wiele śladów archiwalnych. Zebranie  ich i powiązanie z informacjami na temat miejsc, ludzi i wydarzeń i w końcu udostępnienie źródeł z różnych archiwów w Niemczech w formie online, jest głównym celem tego projektu.

Czytaj dalej „NIEMCY: Kolonialna przeszłość w teraźniejszej odsłonie online”

NIEMCY: Historia Westfalii, pasja reporterska i kasety video

Kiedy na początku lat 80-tych, video stało się nowym i bardziej dostępnym sposobem zapisu filmowego,  grupa studentów szkół artystycznych z Essen założyła w 1981 Medienzentrum Ruhr e.V. (MZR), które stawiało sobie  za cel dokumentowanie ważnych,  ale pomijanych i wręcz stojących w sprzeczności z oficjalnym przekazem medialnym, problemów zagłębia Ruhry.
Na początku skupiano się na ruchu pokojowym i ruchu robotniczym, ochronie środowiska, emancypacji kobiet i kwestiach międzynarodowej solidarności. W późniejszych latach zainteresowano się także  tematyką taką jak integracja uchodźców i imigrantów, starość i problemy społeczne, ale także sztuka , kultura i historia regionu. Twórcy dokumentacji filmowej zwracali również szczególną uwagę na zmiany w socjologiczne i strukturalne w wielkoprzemysłowej społeczności Zagłębia Ruhry. W latach 1981-2012 nagrano w ten sposób ponad 4 500 taśm wideo.
Po śmierci członka założyciela MZR Jörga Keweloha w 2012 r. materiał dokumentacyjny nagrany  na kasetach wideo były przechowywany na strychu, gdzie  z powodu braku odpowiednich warunków przechowywania ulegał stopniowej destrukcji. „Wysokie temperatury i wilgoć spowodowane częściowo nieszczelnym dachem, znacząco wpłynęły na stan fizyczny kaset” – mówi dr. Ralf Springer, dyrektor  Bild-, Film- und Tonarchivs des LWL(Landschaftsverband Westfalen – Lippe)-Medienzentrums (LWL MZ). We współpracy MZR i LWL-Industriemuseum Henrichshütte Hattingen, LWL MZ uruchomiło w 2014 roku akcję mającą na celu uratowanie tego już historycznego  dorobku dokumentnego, poprzez jego digitalizację, naukowe opracowanie i udostępnienie obywatelom.

Czytaj dalej „NIEMCY: Historia Westfalii, pasja reporterska i kasety video”

NIEMCY: Współpraca północnych landów w zakresie magazynowania cyfrowych zasobów archiwalnych – Cyfrowe Archiwa Północy (DAN)

W coraz bardziej cyfrowym świecie powstaje coraz więcej cyfrowych dokumentów. Dlatego archiwa muszą nie tylko oceniać wartość danych cyfrowych generowanych przez władze, sądy i organy konstytucyjne, ale także trwale je chronić i archiwizować, w taki sposób, aby mogły być wykorzystywane przez stulecia. Aby jak najlepiej sprostać tym wyzwaniom, kraje związkowe północnych Niemiec a wiec: Bremen, Hamburg, Meklemburgia-Pomorze Przednie, Saksonia-Anhalt i Szlezwik-Holsztyn, połączyły swoje siły, tworząc Kooperationsverbund „Digital Archiving North (DAN)„.

Podstawowym założeniem projektu  jest utworzenie wspólnego repozytorium cyfrowego dokumentów archiwów związkowych  obsługiwanych przez dostawcę usług IT. To rozwiązanie pozwala uniknąć tworzenia nadmiarowych lub inaczej redundantnych infrastruktur IT w krajach związkowych uczestniczących w projekcie, co również zmniejsza koszty niezbędne do realizacji tego działania. Dla każdego partnera konfigurowane jest osobne stanowisko, z którego każde działa na własnym serwerze.

Czytaj dalej „NIEMCY: Współpraca północnych landów w zakresie magazynowania cyfrowych zasobów archiwalnych – Cyfrowe Archiwa Północy (DAN)”