POLSKA: Rozproszone Archiwa NSZZ „Solidarność”- Konferencja.

Rozproszone Archiwa NSZZ „Solidarność”
Konferencja naukowa w historycznej Sali BHP Stoczni Gdańskiej, 21 listopada 2013 roku, godz. 10.00.

Archiwa struktur organizacyjnych Związku NSZZ „Solidarność” (Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność”, Tymczasowej Komisji Koordynacyjnej NSZZ „Solidarność”, regionów, regionalnych komisji koordynacyjnych, tymczasowych zarządów regionów, komisji zakładowych i tymczasowych komisji zakładowych) trafiły w latach 1989-2013 do różnych archiwów: państwowych, samorządowych, prywatnych oraz organizacji pozarządowych. W części z nich przechowywane są jako zbiory historyczne. Ale o dokumentacji wielu struktur NSZZ „Solidarność” nie mamy żadnej informacji, …czy ich dokumentacja ocalała?

Czytaj dalej „POLSKA: Rozproszone Archiwa NSZZ „Solidarność”- Konferencja.”

POLSKA: Konferencja naukowa: „Nowe funkcje archiwów”, Poznań, 24 – 25 października 2013 r.

Konferencja odbyła się w auli Instytutu Historii Wydziału Historycznego UAM. Organizatorami byli: Zakład Archiwistyki UAM, Naczelna Dyrekcja Archiwów Państwowych, Sekcja Edukacji Archiwalnej Stowarzyszenia Archiwistów Polskich oraz Archiwum Państwowe w Poznaniu.
Obrady rozpoczęto od prezentacji grona przewodniczącego, w którego skład wchodzili: mgr Henryk Krystek (dyrektor Archiwum Państwowego w Poznaniu), prof. Irena Mamczak-Gadkowska (kierownik Zakładu Archiwistyki IH UAM), prof. Przemysław Matusik (dyrektor Instytutu Historii UAM), prof. Stanisław Sierpowski (były kierownik Zakładu Archiwistyki) oraz prof. Krzysztof Stryjkowski (zastępca dyrektora Archiwum Państwowego w Poznaniu).
Głos na początku zabrała prof. Irena Mamczak-Gadkowska, która przywitała przybyłych gości oraz wyjaśniła powody absencji prof. Władysława Stępniaka, Naczelnego Dyrektora Archiwów Państwowych, którą było jego uczestnictwo w otwarciu nowego budynku Archiwum Państwowego w Radomiu.

Czytaj dalej „POLSKA: Konferencja naukowa: „Nowe funkcje archiwów”, Poznań, 24 – 25 października 2013 r.”

Polska edycja standardu ISAD(G)

ISAD (G):

Ukazało się, długo oczekiwane przez polskie środowisko archiwalne, książkowe wydanie podstawowego dla światowej archiwistyki standardu ISAD(G). Poniżej prezentujemy notę bibliograficzną wraz z krótką recenzją Pana Ivo Łaborewicza zaczerpniętą z jego autorskiego działu ArchNetu „Nowości wydawnicze”

Wersja książkowa zawiera drobne poprawki w stosunku do zamieszczonaj przez nas wersji elektronicznej.


ISAD(G) Międzynarodowy Standard Opisu Archiwalnego. Część ogólna. Wersja 2. Norma przyjęta przez Komitet ds. standaryzacji opisu Sztokholm, Szwecja, 19-22 września 1999 r., Naczelna Dyrekcja Archiwów Państwowych, Warszawa 2005, ss. 133 (ISBN 83-89115-46-8)

 

W tłumaczeniu i opracowaniu Huberta Wajsa ukazała się druga wersja Międzynarodowego Standardu Opisu Archiwalnego. Pierwsza ujrzała światło dzienne w 1994 r. Obecna w toku dyskusji i uwag wynikłych z praktycznego jej zastosowania, uległa wielu modyfikacjom. Przyjęto ją w 1999 r., a opublikowano po raz pierwszy na Międzynarodowym Kongresie Archiwów w Sewilli w 2000 r. Prezentowane opracowanie jest tym cenniejsze, że dotychczasowa praktyka wykazała (co zaznaczył we wstępie Andrzej Biernat), iż „tylko niewielka grupa archiwistów rzeczywiście zapoznała się” z tą normą, „a jeszcze mniejsza grupa faktycznie zrozumiała potencjał tego standardu i podjęła inicjatywę jego wdrożenia lub przyjęcia”. Należy mieć nadzieję, iż oddanie do rąk archiwistów tłumaczenia najnowszej wersji ISAD-u, przyczyni się do pozytywnych zmian w tych proporcjach.

Ivo Łaborewicz


General International Standard Archival Description, Second Edition
Międzynarodowy Standard Opisu Archiwalnego, część ogólna
Wersja 2
Przyjęty przez Komitet do spraw standaryzacji opisu
Sztokholm, Szwecja, 19- 22 września 1999
Tłumaczenie i przygotowanie polskiej edycji dr Hubert Wajs (AGAD)
UWAGA, dokument liczy 149 stron

ISAD(G) w formacie pdf: 2,64M
ISAD(G) w formacie zip: 1,01MB

POLSKA: Inwentarz odlewów pieczęci Franciszka Piekosińskiego

Franciszek Piekosiński należy do grona badczy, których zasług dla polskich badań nad pieczęciami nie sposób przecenić. Jego Pieczęcie Polskie wieków średniech nadal pozostają jednym z najważniejszych osiągnięć polskiej sfragistyki. Przygotowując ową publikację, zgromadził Piekosiński bardzo cenny zbiór odlewów pieczęci. Kolekcja ta, jeszcze za jego życia, została podzielona między różne instytucje naukowe. Ostatnio Zakład Narodowy im. Ossolińskich umieścił na stronach Dolnośląskiej Biblioteki Cyfrowej inwentarz odlewów pieczęci przekazanych przez Franciszka Piekosińskiego. Zawiera on opisy niemal siedmiuset przekazanych do zbiorów ossolińskich kopii pieczęci, wraz z, lakonicznymi co prawda, informacjami o miejscu przechowywania oryginału.

Inwentarz on-line

Oprac. Marcin Hlebionrek
UMK Toruń