CZECHY: Plan digitalizacji Złotej Bulli i innych pieczęci

W czeskich archiwach, po okresie digitalizacji wielu cennych dokumentów, na cyfrowe utrwalenie oczekuje teraz kilka tysięcy pieczęci, znajdujących się w zespole archiwalnym „Archiwum Korony Czeskiej” (Archiv České koruny), przechowywanym w Archiwum Narodowym w Pradze. Jest to jeden z nielicznych, zachowanych od średniowiecza, zbiór dokumentów królewskich, stanowiący zabytek kultury narodowej.
Archiwum Korony Czeskiej uważane jest, obok klejnotów koronnych, za najcenniejszy skarb narodowy. Na specjalnych wieszakach zabezpieczone folią, wisi tutaj przeszło 2800 dokumentów, a wśród nich Złota Bulla Sycylijska z 1212 r. Najstarszy dokument w tym zbiorze pochodzi z 1158 r. i jest do niej przytwierdzona pieczęć cesarza Fryderyka Barbarossy. Najmłodszy dokument pochodzi z 1935 r.

Czytaj dalej „CZECHY: Plan digitalizacji Złotej Bulli i innych pieczęci”

Austria/Czechy. Złota bulla Karola IV na liście światowego dziedzictwa UNESCO

Dnia 16 czerwca 2014 roku w Wiedniu, w sali kongresowej Urzędu Kanclerskiego, odbyła się uroczystości wręczenia świadectwa UNESCO o wpisaniu na światową listę dziedzictwa kulturowego Złotej Bulli cesarza Karola IV, co formalnie nastąpiło jeszcze w 2013 roku. Jest to dokument „światowej klasy i cieszę się, że to historyczne dziedzictwo zostało uwzględnione na liście UNESCO „Memory oft he World – Pamięć świata”, stwierdził federalny minister Austrii Josef Ostermayer.


Österreichisches Staatsarchiv

Złota Bulla wydana przez Karola IV Luksemburskiego, przyjęta w 1356 roku na sejmie w Norymberdze, była dokumentem reformujący ustrój świętego Cesarstwa Rzymskiego Narodu Niemieckiego. Ustalała ona listę siedmiu elektorów mających wybierać cesarza. Elekt, wybrany większością głosów, stawał się jedynie królem rzymski, ale z prawem do koronacji na cesarza. Koronacja na króla odbywała się w Akwizgranie, zaś na cesarza w Rzymie. Bulla obowiązywała aż do XIX w. Dawała ogromne prawa elektorom w ich posiadłościach, czyniąc ich faktycznie niezależnymi. Ich godność była dziedziczna, podległe im terytorium stawało się niepodzielne, traktowano ich na równi z królami, posiadali najwyższe sądownictwo a razem tworzyli osobną kurię Sejmu Rzeszy, posiadającą prawo formułowania projektów ustaw na równi z cesarzem.
Karol IV Luksemburski niemal całe swoje życie złączył z Pragą. Tu się urodził 14 maja 1316 roku i tu zmarł 29 listopada 1378 roku, jako syn i następca króla czeskiego Jana Luksemburskiego. Na chrzcie otrzymał tradycyjne w dynastii Przemyślidów imię Wacław, jednak podczas bierzmowaniu przyjął imię Karol. W 1346 roku koronowany na króla rzymskiego oraz na króla Czech jako Karol I, w 1355 roku został cesarzem Świętego Cesarstwa Rzymskiego.

Czytaj dalej „Austria/Czechy. Złota bulla Karola IV na liście światowego dziedzictwa UNESCO”