Oskar Schindler urodził się 28 kwietnia 1908 r. w Zwittau (dziś: Svitavy, Czechy), gdzie dorastał i zdobył praktykę zawodową jako inżynier w fabryce maszyn rolniczych swojego ojca. Ożenił się z Emilie Pelzl w 1928 roku. Od 1935 pracował w niemieckim kontrwywiadzie w Ostrawie i Wrocławiu, za co została aresztowany przez władze czechosłowackie w 1938.Zwolniono go z więzienia po aneksji Kraju Sudetów przez III Rzeszę. Wstąpił wówczas do NSDAP. W 1939 r. wziął udział w prowokacji gliwickiej. Początki kariery, jako lojalnego funkcjonariusza i przedsiębiorcy służącego III, nie zapowiadały wiec późniejszej postawy Oskara Schindlera wobec aparatu władzy III Rzeszy. Po niemieckiej inwazji na Polskę Schindler zajął się produkcją naczyń i przyborów kuchennych dla Wehrmachtu w „Deutsche Emailwarenfabrik” (DEF)- wcześniej Pierwsza Małopolska Fabryka Naczyń Emaliowanych i Wyrobów Blaszanych „Rekord” w Krakowie na Podgórzu , którą Schindler przejął za niewielkie pieniądze. Jego fabryka została sklasyfikowana jako ważna dla gospodarki niemieckiej w stanie wojny, zwłaszcza, że później produkowała również amunicję.
Tag: holokaust
CZECHY: Wystawa o „Kryształowej nocy” w archiwum w Litomierzycach
80 lat temu, w nocy z 9 na 10 listopada 1938 r. w hitlerowskich Niemczech, jak również na ziemiach zaanektowanych przez Hitlera, czyli Austrii oraz czeskich Sudetów, doszło do pogromu Żydów. Z powodu licznych odłamków szkła z rozbitych szyb, pochodzących z witryn sklepowych oraz okien mieszkań ludności żydowskiej oraz z synagog, jakie zasłały ulice niemieckich miast, noc tę nazwano „kryształową”. Był to pogrom, zainicjowany przez kierownictwo i służby państwowe z Berlina, który przypieczętował kilkuletnie prześladowania, jakie w Niemczech dotykały tzw. „ludność niearyjską”. To co wówczas się wydarzyło, jakie były tego przyczyny, jak wyglądał przebieg oraz jakie były skutki tamtych wydarzeń, to przedmiot wystawy przygotowanej przez Okręgowe Archiwum Państwowe w Litomierzycach (Státní oblastní archiv v Litoměřicích), której tytuł brzmi: „Synagogi w płomieniach”.
Czytaj dalej „CZECHY: Wystawa o „Kryształowej nocy” w archiwum w Litomierzycach”
ROSJA: „Sobibór. Kronika buntu w obozie śmierci”
Dnia 16 maja 2018 r. w siedzibie Rosyjskiego Towarzystwa Historycznego w Moskwie odbyła się prezentacja książki pt. „Sobibór. Kronika buntu w obozie śmierci”. Podstawą książki, wychodzącej w 75. rocznicę jedynego zakończonego sukcesem powstania w niemieckim obozie koncentracyjnym, były unikatowe fotografie i dokumenty z archiwum jego lidera Aleksandra Pieczerskiego (1909-1990; oficer Armii Czerwonej, współorganizator powstania i masowej ucieczki z obozu zagłady w Sobiborze w 1943 r.).
Niemiecki obóz koncentracyjny w Sobiborze (obecnie woj. lubelskie, gmina Włodawa) działał na terytorium okupowanej Polski od maja 1942 r. do listopada 1943 r. W tym czasie zamordowano w nim, według różnych źródeł, od 150 do 250 tysięcy osób, głównie Żydów z całej Europy. 14 października 1943 roku miał miejsce zorganizowany bunt i zbiorowa ucieczka ok. 300 więźniów. Ucieczka udała się 49 osobom, reszta zginęła. Po stłumieniu buntu, Niemcy zrównali obóz z ziemią, niszcząc wszystkie dowody zbrodni.
Czytaj dalej „ROSJA: „Sobibór. Kronika buntu w obozie śmierci””
Archiwa bez granic – The European Holocaust Research Infrastructure EHRI
Projekt pod nazwą The European Holocaust Research Infrastructure EHRI (Europejska Infrastruktura Badań nad Zagładą) narodził się pod patronatem Unii Europejskiej w 2010 roku- dokładnie 65 lat po wyzwoleniu niemieckiego obozu koncentracyjnego w Oświęcimiu. Inauguracja EHRI odbyła się w listopadzie 2010 roku w Brukseli. Po 54 miesiącach intensywnych prac powstał portal prezentujący online katalog materiałów archiwalnych dotyczący zagłady Żydów dostępnych w instytucjach w całej Europie i poza nią. Zasadniczym mottem działań EHRI jest: „Connecting collections”. Celem przedsięwzięcia jest zatem głównie identyfikacja zbiorów dokumentów dotyczących Zagłady i sporządzenie ich internetowego katalogu. W ramach EHRI odbywają się również letnie szkoły dla współpracowników projektu- Monachium, Amsterdam. Realizacji projektu podjęło się konsorcjum 7 instytucji, wśród których znajduję się Instytut Pamięci Narodowej oraz ponad ponad 20 instytucji partnerskich w tym np. Instytut Yad Vashem United States Holocaust Memorial Museum i również Żydowski Instytut Historyczny oraz wielu indywidualnych współpracowników. Stroną obsługi organizacyjnej i finansowej projektu podjął się amsterdamski Nederlands Instituut voor Oorlogsdocumentatie (NIOD) (czyli Instytut Badania Wojny, Zagłady i Ludobójstwa, działający w ramach Królewskiej Holenderskiej Akademii Nauk).
Sam portal składa się z 3 części: KRAJE; INSTYTUCJE ARCHIWALNE; OPISY ARCHIWALNE
W pierwszej części umieszczono raporty z poszczególnych państw objętych projektem, w których znajdziemy ich zwięzłą historię wraz z dziejami zagłady Żydów, a ponadto charakterystykę struktury i sytuacji archiwalnej oraz opis przeprowadzonej kwerendy na temat źródeł. Krajowe raporty EHRI zawierają opisy dotyczące 57 krajów objętych projektem.
Czytaj dalej „Archiwa bez granic – The European Holocaust Research Infrastructure EHRI”