Tag: niemcy

NIEMCY: Co dalej z Archiwum Miejskim w Monachium?

Status Archiwum Miejskiego w Monachium, największego archiwum miejskiego w Niemczech, nadal pozostaje nierozstrzygnięte. Powodem tej sytuacji jest konflikt jaki powstał na tle nowatorskiego i mocno dyskusyjnego pomysłu koalicji Zielonych i SPD zarządzającej  miastem, a środowiskiem archiwalnym w samej Bawarii i Niemczech w sprawie  scentralizowania wszystkich instytucji związanych z upamiętnieniem historii miasta w Instytucie Historii Miasta. Swoje krytyczne stanowisko w tej sprawie określiło również Stowarzyszenie Archiwistów Niemieckich.O sprawie pisaliśmy już na łamach ArchNetu – Ciekawy przypadek Archiwum Miejskiego w Monachium. Spór o istotę zadań archiwum – Zieloni a sprawy archiwalne.
W najnowszym wydaniu z 17 sierpnia 2020 r. Süddeutsche Zeitung (SZ) informuje o wciąż nieobsadzonym stanowisku kierowniczym w Archiwum Miejskim w Monachium. Po przejściu na emeryturę poprzedniego archiwisty miejskiego dr. Michaela Stephana  1 maja 2020 r. Rada Miejska Monachium nie była w stanie uzgodnić żadnego kandydata na wakujące do dziś stanowisko.

Czytaj dalej „NIEMCY: Co dalej z Archiwum Miejskim w Monachium?”

NIEMCY: 90 – lecie Centralnego Archiwum Ewangelickiego Palatynatu

Centralne Archiwum Kościoła Ewangelickiego Palatynatu (Zentralarchiv der Evangelischen Kirche der Pfalz) działa już  90 lat.  27 maja 1930 r. Regionalna Rada Kościelna (Landeskirchenrat) zarządziła utworzenie  archiwum dla zasobów archiwalnych kościoła ewangelickiego. Parafie zostały zobowiązane do sporządzenia dokładnej listy swoich akt. Po rozdzieleniu państwa i kościoła w 1919 r. na mocy  konstytucji weimarskiej, kościół ewangelicki uznał, że musi zachować dokumenty rozproszone w urzędach pastorów i dekanatach w jednym miejscu. Powstanie archiwum było również związane z 400 rocznicą wydarzeń jakie miły miejsce na sejmie w Spirze w roku 1529, kiedy to postanowiono wstrzymać się od wykonania edyktu wormackiego aż do czasu zwołania soboru powszechnego reformacji w Palatynacie.

Tylko w ten sposób, zgodnie z założeniami władz kościelnych, można było dochodzić swoich praw wobec administracji rządowej i osób prywatnych, a jednocześnie umożliwić badanie historii kościoła ewangelickiego w Niemczech. Obchody 400 rocznicy protestu w 1929 r. w Spirze również wzmocniły tożsamość protestantów palatynackich i uświadomiły ludziom znaczenie dokumentów historycznych. Archiwum nieustająco popularyzuje wiedzę o swoich zasobach oraz o historii kościoła ewangelickiego w Palatynacie poprzez wystawy, prasę, literaturę specjalistyczną i Internet. Zapewnia szkołom materiały źródłowe do ​​pracy nad historią kościoła. W zakresie spraw międzynarodowych zainteresowanie użytkowników skupia się głównie na aktach kościelnych i archiwum Misji Azji Wschodniej. Dokumentuje to pracę „Powszechnego Ewangelickiego Stowarzyszenia Misyjnego” założonego w Weimarze w 1884 r. i działającego do 1977 r.

Czytaj dalej „NIEMCY: 90 – lecie Centralnego Archiwum Ewangelickiego Palatynatu”

Niemcy: Ciekawy przypadek Archiwum Miejskiego w Monachium. Spór o istotę zadań archiwum – Zieloni a sprawy archiwalne.

W tej sprawie musiało zabrać głos  stowarzyszenie zawodowe VdA – Stowarzyszenie Archiwistów Niemieckich. I nie jest to głos zachwytu, ale głos niepokoju i obaw o losy Archiwum Miejskiego w Monachium, w przypadku którego politycy lokalni  zakwestionowali jego miejsce w dotychczasowej strukturze administracyjnej oraz podjęli próbę redefinicji roli i zadań archiwum.
W wydanym oświadczeniu VDA apeluje do burmistrza Bawarii, stolicy kraju Monachium, Dietera Reitera (SPD), o utrzymanie standardów archiwalnych w planowanej reorganizacji archiwów miejskich w Monachium (stanowisko VdA z 11 maja 2020 r.).
Archiwum miejskie w Monachium jest jednym z największych archiwów miejskich w Niemczech. Jest ono częścią administracji miejskiej (Dienststelle des Direktoriums), a zatem wchodzi w zakres kompetencji burmistrza miasta Monachium. Szef biura, który sprawował tę funkcję od 2008 r. Michael Stephan przeszedł na emeryturę 1 maja 2020 r. Wraz z jego odejściem pojawiły się pomysły na zasadniczą zmianę statusu i pozycji archiwum miejskiego
Już pod koniec lipca 2019 r. frakcja  Zielonych Rady Miasta Monachium reprezentowana przez Rosę Liste, złożyła wniosek o zmianę nazwy archiwum miejskiego na Instytut Historii Miasta. Według wniosku Archiwum Miejskie znajdujące się w Dyrekcji ma zostać połączone z Wydziałem Historii Miasta należącym do Departamentu Kultury i być w ścisłej kooperacji z Muzeum Miejskim, Muzeum Żydowskim i Nazistowskim Centrum Dokumentacji.  W uzasadnieniu wniosku grupa parlamentarna wyjaśnia:„ Z reguły archiwa miejskie są częścią departamentów kultury (np. w Berlinie, Hamburgu, Kolonii, Frankfurcie, Gelsenkirchen). Specyfika monachijskiego umieszczania archiwum w dyrekcji wydaje się wynikać z przestarzałego zrozumienia zadań archiwum, jako wyłącznie gromadzenie  oficjalnych akt. Nowoczesna i aktualna forma działania archiwów według stanowiska Zielonych, łączy archiwizację z historyczną pracą opartą na badaniach, która komunikuje się z szerokim gronem odbiorców, a także z poradami dla administracji i polityki. Dlatego sensowne jest przeniesienie Archiwum Miejskiego do departamentu kultury  i ścisła współpraca z muzeum miejskim, muzeum żydowskim i nazistowskim centrum dokumentacji. Zdaniem Zielonych, w ten sposób tworzy się jednolite centrum kompetencji dla historii Monachium. Jako właściwą dla tak spójnej działalności zaproponowano  nazwę Instytut Historii Miejskiej – nazwa „archiwum” pozostaje tylko w domyśle. Swoje stanowisko Zieloni uwiarygodniają powołując się na  przykłady analogicznych rozwiązań we Frankfurcie nad Menem i w Gelsenkirchen. ”

Czytaj dalej „Niemcy: Ciekawy przypadek Archiwum Miejskiego w Monachium. Spór o istotę zadań archiwum – Zieloni a sprawy archiwalne.”

Niemcy: Archiwa w czasach pandemii – tylko dla odważnych ?

Porozumienie federalne zawarte pomiędzy krajami związkowymi z 15 kwietnia 2020 r. w sprawie przeciwdziałania epidemii koronawirusa,  pozwala na otwieranie archiwów dla interesantów zgodnie z przepisami dotyczącymi higieny. Specjalne przepisy w poszczególnych krajach związkowych, pozwalają archiwom i bibliotekom na ponownie  otwieranie swoich pracowni naukowych przed 4 maja 2020 r. Archiwum federalne i archiwa landów, archiwa komunalne, a także archiwa innych instytucji, działając zgodnie z przepisami,  sukcesywnie zdejmują ograniczenia dostępu obowiązujące od połowy marca od 17 kwietnia.

Czytaj dalej „Niemcy: Archiwa w czasach pandemii – tylko dla odważnych ?”

NIEMCY: Archiwalna Myszeida – ciąg dalszy

Kiedy świat zwolnił z powodu niewidzialnego wirusa paraliżującego całe nasze dotychczasowe życie, możemy sięgnąć po lekturę, która sprawi przyjemność dorosłym i dzieciom, które pewnie w czasie epidemii się nudzą. Właśnie ukazała się nowe wydanie archiwalnych przygód myszki Mitzy” „Myszka Mitza i list od Leopolda do Rozalii”. Jest to już druga książka dla dzieci z tej serii autorstwa słoweńskich archiwistek Nataszy Budnej Kodrić i Barbary Peszak Mikec, która jest teraz wydawana w języku niemieckim.


Jesienią 2018 roku pierwszy tom „Die Maus Mitza im Archiv” został zaprezentowany w Aschaffenburgu. Książka wprowadza dzieci w staroświecki świat archiwów,  po którym oprowadza je najmniejszy „pedagog archiwalny „, czyli myszka Mitza.Książka skierowana jest dla dzieci w wieku przedszkolnym i szkolnym. Razem z filmowcem Ferdim, mała mysz przeżywa ekscytujący dzień w archiwum miejskim, w sekretnych przejściach i pokojach, w świecie historycznych dokumentów. Publikacja zawiera także dostosowany dla potrzeb dzieci słownik ważnych terminów archiwalnych. Książka oparta jest na oryginalnej wersji słoweńskiej, której autorami jest dwóch archiwistów z Lublany.  W Słowenii książka o przygodach myszki Mitzi składa się już z trzech części, z których każda została bardzo atrakcyjnie ilustrowana przez słoweńską artystkę Tinę Brinovar. Książka została zaprezentowana publiczności po raz pierwszy 27 sierpnia 2014 r. w obecności Konsula Generalnego Republiki Słowenii Dragica Urtelja w Archiwum Miasta Aschaffenburg.

Czytaj dalej „NIEMCY: Archiwalna Myszeida – ciąg dalszy”

NIEMCYy: Instytut Gaucka już wkróce częścią Bundesarchiv

Pełnomocnik Federalny do spraw Materiałów Państwowej Służby Bezpieczeństwa NRD, tzw. Urząd lub Instytut Gaucka ( Bundesbeauftragte für die Unterlagen des Staatssicherheitsdienstes der ehemaligen Deutschen Demokratischen Republik, BStU) powołany do życia w 1990 w wyniku tzw. pokojowej i rewolucji (Friedliche Revolution) i spontanicznego działania społeczeństwa, które nie dopuściło do zniszczenia archiwów służb bezpieczeństwa byłej NDR, wkrótce zakończy swoją samodzielną działalność. U samych podstaw działalności  BStU leżała jego tymczasowość – instytut działał jedynie jako pełnomocnik Federacji. Oczywiście zasoby archiwalne BStU nadal będą dostępne, ale od połowy 2021 r. jako integralna część Archiwum Federalnego (Bundesarchiv)- niemieckie prawodawstwo nie przewiduje instytucji archiwów wyodręnionych.
Decyzję niemieckiego Bundestagu z 26.9.2019 r. w sprawie „Koncepcji stałej ochrony dokumentów Stasi poprzez przeniesienie archiwum dokumentów Stasi (Ministerium für Staatssicherheit) do Archiwum Federalnego z zadowoleniem przyjmuje federalny komisarz ds. Dokumentów Stasi Roland Jahn, który ocenia to jako kolejny kamień milowy w zakresie zabezpieczenia i dostępności  dokumentów Stasi w przyszłości: „Dzięki tej decyzji dokumenty Stasi również staną się strukturalnie częścią „pamięci narodu” w dającej się przewidzieć przyszłości i zostaną stworzone podstawy trwałego i zgodnego z oczekiwaniem społecznym korzystania z tych specjalnych dokumentów. Mają one w dalszym ciągu służyć ofiarom dyktatury jako dowód ich prześladowań i pozostać ważnym źródłem pamięci dla społeczeństwa. Wgląd w archiwum Stasi ma dostarczać wiedzy o mechanizmach dyktatury i zwiększać świadomość wyzwań demokracji. Funkcję tą archiwum spełnia już od prawie 30 lat. Teraz ważne jest aby docenić tę historię, aby zabezpieczyć korzystanie z dokumentów Stasi w przyszłości i poddawać je do dyskursu kolejnych pokoleń ”.

Czytaj dalej „NIEMCYy: Instytut Gaucka już wkróce częścią Bundesarchiv”

NIEMCY:Poszukiwacze zaginionych dzieł sztuki i archiwalne kartoteki – Central Collecting Point w Monachium

Druga wojna światowa zakoczyła się ponad 70 lat temu, ale zostawiła po sobie jeszcze wiele tajemnic i niezałatwionych spraw. Central Collecting Point w Monachium jest jednym z wielu świadectw na to, że jej konsekwencje i echa jeszcze bardzo długo będe się odciskały niechlubnym piętnem na historii Europy.
Dzięki współpracy Federalnego Urzędu ds. Regulacji Stosunków Własnościowych (Bundesamt für zentrale Dienste und offene Vermögensfragen -BADV), Bundesarchiv (BA) i Niemieckiego Muzeum Historycznego (Deutschen Historischen Museum – DHM) powstała i jest dostępna online, potężna baza danych dotycząca zrabowanych przez nazistów dzieł sztuki w okresie od 1933 do 1945 roku na terenie Niemiec i terytoriów okupowanych. Zawiera ona około 170 tys. danych i ok. 300 tys. rysunków, rycin i fotografii obiektów określanych jako „Central Collecting Point (CCP) München”, czyli zbiór dzieł sztuki, które zostały zabezpieczone przez wojsko amerykańskie w 1945 roku, w budynku byłego NSDAP w Monachium. Podobna baza obejmująca inną kolekcję tzw. Sonderautrag Linz funkcjonuje od 2008 roku na stronach DHM. Właściciele zrabowanych dzieł sztuki, przechowywanych jako depozyt przez BADV w Berlinie, są nieznani. Przypuszcza się, że należały one przeważnie do zamożnych rodzin żydowskich. Niemieccy naziści rabowali je w Niemczech już w latach 30-tych, później – w krajach podbitych. Wszystkie miały trafić do tak zwanego „Muzeum Führera” planowanego w austriackim Linzu. Pod koniec wojny naziści ukryli je w kopalnianych sztolniach na terenie Austrii. Z początkiem lat 50-tych władze amerykańskie w Niemczech przekazały wszystkie skradzione przez nazistów dzieła sztuki powołanemu przez rząd Niemiec „Towarzystwu Powierniczemu”. Głównym celem założenia kolekcji było zinwentaryzowanie, rozpoznanie ostatnich właścicieli, a następnie restytucja zrabowanych dzieł. Dotyczyło to również obiektów, które trafiły na rynek sztuki. Zwrot obiektów rozpoczął się już jesienią 1945 i do dnia dzisiejszego do prawowitych właścicieli trafiły tysiące obiektów. Pozostałości zbioru w połowie lat 60 przejęły władze federalne, a od 2006 roku właśnie BADV.

Czytaj dalej „NIEMCY:Poszukiwacze zaginionych dzieł sztuki i archiwalne kartoteki – Central Collecting Point w Monachium”

NIEMCY: Debiut online brandebuskich zasobów archiwalnych – stąd do wieczności

Brandenburgischen Landeshauptarchivs (BLHA) w Poczdamie ma w tym roku kilka powodów do uznania 2019 roku za bardzo udany. W 70 rocznicę powstania BLHA, powalanego do życia  21 czerwca 1949, miała miejsce pierwsza odsłona online zasobów archiwalnych. Pierwsze zdigitalizowane 1788 jednosteki, czyli ok. pół miliona skanów dostępne są szerokiemu gronu odbiorców w archiwalnej bazie danych http://recherche.im.blha.de/archivplansuche.aspx?ID=18010 . W trakcie mających miejsce 20.06.2019 roku rocznicowych obchodów minister ds nauki, badań naukowych i kultury Landu Brabdeburgia  Dr. Martina Münch, określiła archiwum jako najważniejsze źródło zrozumienia przeszłości i terażniejszości. „Jestem szczególnie usatysfakcjonowana faktem, że archiwum landu  siedem dekad po jego powołaniu – udostępniło do publicznego użytku dokumenty archiwalne z możliwością zaawansowanego wyszukiwania informacji.Jest to wazny kamień milowy na drodze cyfryzacji i rozwoju nowego, irtualnego dostępu do globalnej wiedzy” –  podkreśliła minister w swoim wystąpieniu inauguracyjnym.
Czytaj dalej „NIEMCY: Debiut online brandebuskich zasobów archiwalnych – stąd do wieczności”

NIEMCY: Krajobraz bez archiwów wyodrębnionych – dokumenty Stasi znajdują się pod opieką Archiwum Federalnego

Majowe ogólnopolskie seminarium archiwalne, zorganizowane przez Stowarzyszenie Archiwistów Polskich i Archiwum Państwowe w Płocku, poświęcone było archiwom wyodrębnionym w polskiej sieci archiwalnej. Bardzo ciekawe wystąpienia przedstawicieli archiwów wyodrębnionych, w tym Kancelarii Sejmu, Senatu, Prezydenta RP, Prezesa Rady Ministrów, Straży Granicznej, Agencji Wywiadu, Policji, Ministerstwa Spraw Zagranicznych  – seminarium nie spotkało się z odzewem jedynie ze strony Instytutu Pamięci Narodowej – okrasiły także dwa wystąpienia kolegów archiwistów z Węgier i Niemiec. Jak się okazuje, archiwa wyodrębnione, w tak dużej skali, są chyba ściśle specyfiką polskiej sieci archiwalnej. Nad zjawiskiem tym pochylił się również Naczelny Dyrektor Archiwów Państwowych dr Paweł Pietrzyk, który zwrócił uwagę na fakt pozostawania olbrzymiej części państwowego zasobu archiwalnego poza  sferą wpływów Naczelnego Dyrektora Archiwów Państwowych, porównując dowcipnie zasoby archiwalne wyodrębnione do DARNETu.   Gość z Niemiec Gerhard Fürmetz reprezenutjący Bayerischen Hauptstaatsarchivs, swoje wystąpienie – „Polizei- und Geheimdienstunterlagen seit 1945 in den Staatlichen Archiven Bayerns – Übernahme, Erschließung und Benützbarkeit” – rozpoczął od stwierdzenia, że taka konstrukcja prawna  w praktyce zarówno landu Bawaria jak i prawie federalnym nie występuje, a dokumentacja organów bezpieczeństwa i innych centralnych organów władzy trafia do archiwów państwowych, co omówił na przykładzie monachijskiego archiwum.

Czytaj dalej „NIEMCY: Krajobraz bez archiwów wyodrębnionych – dokumenty Stasi znajdują się pod opieką Archiwum Federalnego”

NIEMCY: Kolonialna przeszłość w teraźniejszej odsłonie online

Do wielu archiwalnych portali tematycznych w Niemczech, w 2019 roku dołączył kolejny-  Archivführer zur deutschen Kolonialgeschichte.  Tym razem jest to efekt współpracy pomiędzy Wydziałem Informacji Naukowej przy Uniwersytecie Nauk Stosowanych w Poczdamie (Fachbereich Informationswissenschaften der Fachhochschule Potsdam) a Federalnym Ministerstwem Spraw Zagranicznych (Auswärtigen Amt). Niemiecka kolonialna przeszłość, choć nie tak imponująca jak brytyjska czy francuska, pozostawiła po sobie  wiele śladów archiwalnych. Zebranie  ich i powiązanie z informacjami na temat miejsc, ludzi i wydarzeń i w końcu udostępnienie źródeł z różnych archiwów w Niemczech w formie online, jest głównym celem tego projektu.

Czytaj dalej „NIEMCY: Kolonialna przeszłość w teraźniejszej odsłonie online”