Autor: Baniaque

Te wydarzenia sprzed 100 lat miały miejsce naprawdę, choć klimatem bardziej przypominają „CK Dezerterów”, co już sygnalizuje, że były co najmniej sympatyczne. Dziś historia pomysłowego szewca, Wilhelma Voigta przypomniana została w publikacji Stadtarchiv Völklingen, w cyklu zeszytów: Einblick in der Stadtarchiv- Völklinger Schätze (Skarby Völklinger z archiwum miejskiego) „Der Köpenicker (Räuber) Hauptmann” ,czyli „Kapitan (hultaj) z Köpenick”.

A było to tak;
Wilhelm Voigt po opuszczeniu więzienia, gdzie przebywał do 1906 roku za drobne występki bezskutecznie próbował się gdzieś osiedlić, ale niegdzie go nie chciano. Będąc w desperacji zakupił w sklepie ze starzyzną mundur kapitana armii pruskiej, i tak wystrojony pojawił się w Köpenick,  wówczas miasteczko koło Berlina. Dzięki przebraniu i dystynkcjom podporządkował sobie mały oddział żołnierzy, a następnie  w tym towarzystwie udał się do ratusza, gdzie aresztował  burmistrza i przejął kasę za pokwitowaniem. Następnie dostarczył burmistrza pociągiem do Berlina  i kazał żołnierzom zaprowadzić go do berlińskiego odwachu. Wydarzenie wprowadziło władze pruskie w lekkie zakłopotanie, a żart  Hauptmanna Köpenik  stał się znany w całym Cesarstwie. Sam  cesarz Wilhelma II śmiał się do łez. Po odsiedzeniu krótkiego wyroku Voigt przybył do Völklinger (Saara) i opowiedział swoją historię, która spisana znajduje się w archiwum miejskim. Historia ta stała się inspiracją Carla Zuckmayera, który w 1931 napisał sztukę „Kapitan z Köpenick”, ostro krytykującą pruski dryl i biurokratyczne, ślepe posłuszeństwo. Dla Köpenick, dzisiejszej dzielnicy Berlina, to ciekawa linia promocji i wspólnego świętowania. Organizuje się tam na pamiątkę tego zabawnego wydarzenia „Lato w Köpenick” – lokalne święto, które rozpoczyna  inscenizacja wydarzeń z czerwca 1906 roku.
Obecnie na schodach ratusza w  Köpenick stoi odlany w brązie Wilhelm Voigt, w płaszczu kaprala i miło uśmiecha się do ludzi

Opracowała na podstawie: http://www.augias.net/
Jolanta Leśniewska
AP Kutno

Tym razem główna nagroda  archiwalna w kategorii małych , niepaństwowych, w szczególności komunalnych  archiwów zajmujących się ochroną dóbr kultury i dziedzictwa archiwalnego Hesji  ufundowana przez Sparkassen-Kulturstiftung Hessen-Thüringen wspólnie z Landesverband Hessen im Verband deutscher Archivarinnen und Archivare e.V. – (VdA) została przyznana dla archiwum Dokumentesammlung Herder-Institut w Marburgu.

Nagroda jest przyznawana  już piąty rok  i do tej pory jej laureatami byli Stadtarchiv Pfungstadt (2005), Stadtarchiv Eschwege (2006),  Kreisarchiv Gießen (2007), „Stiftung Archiv der Deutschen Frauenbewegung“ Kassel (2008).

W uzasadnieniu swojej decyzji eksperckie jury podkreśliło szczególne zasługi w pozyskiwaniu, zabezpieczaniu i udostępnianiu  cennych zasobów archiwalnych przejętych przez Instytut Herdera w 2006 roku ze źródeł prywatnych. W kręgu zainteresowań IH znajduje się przede wszystkim  historia  Niemiec na obszarze Europy Wschodniej i krajów bałtyckich. Do jej dziejów Instytut zgromadził znaczące zbiory dokumentów.  Doceniono tu w sposób szczególny, przejęcie  niezwykle cennego  Archiwum Rycerstwa Bałtyckiego (Archiv der Baltischen Ritterschaften), – akta złożone zostały HI w 1955 roku jako depozyt – a także zabezpieczenie i udostępnienie uważanych za zaginione, sfilmowanych zasobów archiwalnych  znajdujących się w 1940 roku w Rydze, które umownie nazwane zostały Baltischen Archivfilme. Kopie dokumentów zostały wykonane na przełomie 1939/1940 w momencie przesiedlania ludności niemieckiej z krajów bałtyckich min. na tereny Kraju Warty.

Czytaj dalej „NIEMCY: Heskie laury archiwalne 2009 rozdane.”