UKRAINA: Wystawa internetowa o Ignacym Janie Paderewskim

Na stronie internetowej Archiwum Państwowego Obwodu Żytomierskiego – wystawa cyfrowych kopii archiwaliów z okazji 165. rocznicy urodzin Ignacego Jana Paderewskiego, jednego – obok Józefa Piłsudskiego, Ignacego Daszyńskiego, Romana Dmowskiego, Wojciecha Korfantego i Wincentego Witosa – z Ojców Niepodległości Polski, urodzonego w 1860 r. we wsi Kuryłówka na Podolu (obecnie obwód winnicki na Ukrainie). Zespół archiwalny „Wołyńskie zgromadzenie deputowanych szlacheckich w Żytomierzu, gubernia wołyńska” (Волинські дворянські депутатські збори м. Житомир, Волинської губернії, 1800-1920 – zespół nr 146), w którym znajdują się m.in. akta sprawy wywodu szlacheckiego pochodzenia rodu Paderewskich, przechowywany jest obecnie w żytomierskim Archiwum Państwowym. Jest to niezwykle ważne źródło do badania biografii światowej sławy pianisty, kompozytora, działacza społecznego, polityka i mecenasa kultury, jakim był Ignacy Paderewski.

Legitymacja szlachectwa na ziemiach polskich pod zaborami, w tym przypadku w zaborze rosyjskim, było procesem potwierdzania posiadania statusu szlacheckiego przed władzami, który miał na celu wpisanie szlachty do genealogicznych ksiąg szlachty dla każdej guberni. Było to konieczne do zachowania przywilejów. Legitymację szlachectwa przeprowadzały komisje gubernialne. Na omawianej wystawie prezentowane są skany 29 dokumentów dotyczących rodziny Paderewskich z lat 1828-1902, głównie w języku rosyjskim (ale również po polsku, jak np. kopia metryki urodzenia Jana Paderewskiego, ojca Ignacego, z 1828 r.), np. lista członków rodziny Jana Paderewskiego (1834 r.), świadectwo wydane przez Wołyńską Izbę Skarbową dotyczące przyjęcia Ignacego-Iwana (!) Paderewskiego do grona mieszczan-chrześcijan miasta Zasław z 1871 r., pismo Kijowskiego Zgromadzenia Deputowanych Szlacheckich dotyczące potwierdzenia szlacheckiego pochodzenia „Ignacego-Iwana Iwanowicza Paderewskiego” (1894) czy wniosek Ignacego Paderewskiego o wpisanie jego żony do pierwszej części księgi rodowej szlachty guberni wołyńskiej (1902 r.).

Więcej:

Wywód genealogiczny rodziny Padarweskich

oprac:Edyta Łaborewicz
AP Wrocław O. Legnica

Na stronie internetowej Archiwum Państwowego Obwodu Żytomierskiego – wystawa cyfrowych kopii archiwaliów z okazji 165. rocznicy urodzin Ignacego Jana Paderewskiego, jednego – obok Józefa Piłsudskiego, Ignacego Daszyńskiego, Romana Dmowskiego, Wojciecha Korfantego i Wincentego Witosa – z Ojców Niepodległości Polski, urodzonego w 1860 r. we wsi Kuryłówka na Podolu (obecnie obwód winnicki na Ukrainie). Zespół archiwalny „Wołyńskie zgromadzenie deputowanych szlacheckich w Żytomierzu, gubernia wołyńska” (Волинські дворянські депутатські збори м. Житомир, Волинської губернії, 1800-1920 – zespół nr 146), w którym znajdują się m.in. akta sprawy wywodu szlacheckiego pochodzenia rodu Paderewskich, przechowywany jest obecnie w żytomierskim Archiwum Państwowym. Jest to niezwykle ważne źródło do badania biografii światowej sławy pianisty, kompozytora, działacza społecznego, polityka i mecenasa kultury, jakim był Ignacy Paderewski.
Legitymacja szlachectwa na ziemiach polskich pod zaborami, w tym przypadku w zaborze rosyjskim, było procesem potwierdzania posiadania statusu szlacheckiego przed władzami, który miał na celu wpisanie szlachty do genealogicznych ksiąg szlachty dla każdej guberni. Było to konieczne do zachowania przywilejów. Legitymację szlachectwa przeprowadzały komisje gubernialne. Na omawianej wystawie prezentowane są skany 29 dokumentów dotyczących rodziny Paderewskich z lat 1828-1902, głównie w języku rosyjskim (ale również po polsku, jak np. kopia metryki urodzenia Jana Paderewskiego, ojca Ignacego, z 1828 r.), np. lista członków rodziny Jana Paderewskiego (1834 r.), świadectwo wydane przez Wołyńską Izbę Skarbową dotyczące przyjęcia Ignacego-Iwana (!) Paderewskiego do grona mieszczan-chrześcijan miasta Zasław z 1871 r., pismo Kijowskiego Zgromadzenia Deputowanych Szlacheckich dotyczące potwierdzenia szlacheckiego pochodzenia „Ignacego-Iwana Iwanowicza Paderewskiego” (1894) czy wniosek Ignacego Paderewskiego o wpisanie jego żony do pierwszej części księgi rodowej szlachty guberni wołyńskiej (1902 r.).