Imię jednej z greckich muz, najbliższej historykom i archiwistom, nadano nagrodzie przyznawanej za publikacje w różnych kategoriach (od 1995 roku), w uznaniu ich wybitnego wkładu w badania historyczne. W 2025 roku Nagroda KLIO została przyznana w pięciu kategoriach: autorskiej – za indywidualny wkład autora w popularyzację historii; monografia naukowa – za merytoryczny wkład w poznawanie historii; wydawniczej – dla wydawnictwa za jakość i formę publikacji; edycja źródłowa – dla autorów edycji tekstów źródłowych i regionalia/varsaviana – za wkład w poznanie i popularyzację dziejów lokalnych, w tym historii Warszawy. Kategoria „edycja źródłowa” pojawiła się w tym roku po raz pierwszy, przyznano w niej trzy nagrody i jedno wyróżnienie. Miło nam poinformować, że nagrodę I stopnia otrzymała książka „Katalog pieczęci Jagiellonów”, Toruń 2024. Pieczęcie jako źródło historyczne zostały tak wyśmienicie opracowane 🙂
Wcześniej Katalog otrzymał II nagrodę w konkursie Książka Historyczna Roku im. Karola Modzelewskiego. Autorami opracowania jest zespół międzynarodowy: Martina Bolom-Kotari (Czechy), Waldemar Chorążyczewski (UMK w Toruniu), Miroslav Glejtek (Słowacja), Marcin Hlebionek (UMK w Toruniu), Vitaliy Perkun (Ukraina) i Piotr Pokora (UAM w Poznaniu), książkę wydały Towarzystwo Naukowe w Toruniu i Polskie Towarzystwo Historyczne.
Redakcja ArchNetu gratuluje autorom, a szczególnie serdecznie Marcinowi Hlebionkowi, redaktorowi tej książki, współautorowi projektu wskazówek metodycznych do opracowania materiałów sfragistycznych w zasobie archiwów państwowych i autorowi kilku katalogów pieczęci, który prowadzi na ArchNecie dział Sfragistyka.
Przy okazji warto wspomnieć, że prof. Marcin Hlebionek jest koordynatorem projektu „Corpus sigillorum Poloniae” w ramach działań Centrum Studiów Sfragistycznych przy Katolickim Uniwersytecie Lubelskim im. Jana Pawła II. W ramach projektu gromadzona jest bibliografia dotychczasowych publikacji oraz zbierane i wykonywane opisy – zgodnie z projektem wskazówek metodycznych. Do gromadzenia opisów i fotografii opisywanych obiektów służy roboczo system Omeka S, w któym zaimplementowano ontologię CIDOC (CRM) przygotowaną przez Międzynarodową Radę Muzeów do opisu obiektów dziedzictwa kulturalnego oraz elementy SKOS (Simple Knowledge Organization System – system organizacji wiedzy) czyli VIS (Vocabulaire Internationale de la Sigillographie – międznarodowy słownik sfragistyczny). Do końca listopada 2025 r. opisano w systemie i udostępniono on-line 815 wzorców pieczęci, 787 dysponentów, 1639 opisów pieczęci w publikacjach, 527 odcisków pieczęci, 27 kopii trójwymiarowych i jeden typariusz. Opisy można oglądać i wyszukiwać na stronie projektu.
Projekt: Corpus sigillorum Poloniae
Więcej:
Fundacja Historia i Kultura: XXXI Edycja Nagrody KLIO
oprac. Anna Laszuk