CZECHY. Seminarium o dokumentacji filmowej

Od sześciu lat czescy archiwiści spotykają się w Pradze, aby na specjalnych seminariach dyskutować o aktualnych problemach metodologicznych i praktycznych związanych z przechowywaniem i udostępnianiem dokumentów elektronicznych, obrazowych, dźwiękowych i filmowych przez instytucje zajmujące się gromadzeniem opieką nad zbiorami dziedzictwa kulturowego. W tym roku tematem obrad będzie „Problematyka przechowywania w archiwach i udostępniania dokumentacji filmowej” (Problematika archivního uložení a zpřístupnění filmových záznamů).
Organizatorami spotkania są: Archiwum Narodowe w Pradze, Filmoteka Narodowa oraz Czeskie Towarzystwo Informacyjne Oddział w Archiwum Narodowym w Pradze. Seminarium odbędzie się 22 października 2013 r., sali kina „Světozor” w Pradze, ul. Vodickova 41, początek godz. 9:30. Formularz zgłoszeniowy można wypełnić on-line, najpóźniej do 19 październik 2013 r. W trakcie rejestracji przed konferencją będą pobierane opłaty: za uczestnictwo oraz przekąski podawane w czasie przerw. Wszelkie zapytania można kierować również drogą mailową: emilie.benesova @ nacr.cz lub , lub tereza.dvorakova @ nfa.cz.
Program konferencji został umieszczony na stronie całego projektu: 

Organizatorzy wystosowali do uczestników seminarium specjalne przesłanie:

Szanowni państwo,
w większości instytucji mających pieczę nad dziedzictwem narodowym przechowywane są nie tylko statyczne archiwalia, ale także „ruchome” obrazy, które są niemal idealnym świadectwem czasów, w których powstały. Można z nich odczytać wiele przydatnych informacji i w zależności od doświadczenia badacza, w jaki sposób je użyje, zinterpretuje i udostępniane laikom oraz specjalistom.
Taśm filmowych, wykonanych z różnych materiałów, często niebezpiecznych i nietrwałych, nie można „odczytać” gołym okiem, ale niezbędny jest do tego odpowiedni sprzęt techniczny. Bardziej niż w innych przypadkach, niezbędna jest przy tym współpraca różnych instytucji zajmujących się przechowywaniem. Przeważnie archiwa i biblioteki zajmują się przechowywaniem taśm filmowych, zaś muzea dają o zachowanie „współczesnych” im urządzeń do odtwarzania. Wzajemna współpraca między nimi jest bardziej niż mile widziana, tak samo jak porozumiewanie się z naszą jedyną wyspecjalizowaną w tej dziedzinie instytucją – Filmoteką Narodową. Digitalizacja jest przy tym bardzo ważnym środkiem do odnawiania i udostępniania dokumentów filmowych.
Zagadnienia, którymi przede wszystkim poświęcimy uwagę:
– Właściwości taśmy filmowej oraz wynikające z tego wymagania dotyczące warunków przechowywania jej w archiwach, aktywna troska o zbiory i problematyka ich udostępniania. Dokumentacja filmowa w archiwach państwowych, jak jest pozyskiwana i jakie są możliwości jej długotrwałego przechowywania, opracowania i udostępniania.
– Jakie informacje znajdują się na taśmach filmowych i jak przekształcić je do postaci cyfrowej. Teoretyczne wprowadzenie do problematyki i propozycje konkretnych rozwiązań dla filmów na wąskiej taśmie (16 i 8 mm).
– Film fabularny J. S. Kolára „Przybysz z ciemności” z 1921 r. był rekonstruowany przez Filmotekę Narodową w klasyczny sposób laboratoryjny. W trakcie badań historycznych i procesu restauracji filmu odkryto kilka zaskakujących informacji, które wpłynęły na ostateczną wersję tego obrazu.
– W latach 2011-2013 został cyfrowo odrestaurowane pierwsze trzy filmy czeskie (Marketa Lazarova, Pali się moja panno, Wszyscy dobrzy rodacy) – podsumowanie doświadczeń i trudności, które mieli do pokonania konserwatorzy, jaka wiedza i informacje są niezbędne do tego, aby restaurowane cyfrowy dzieło było jak najbliższe pierwotnej postaci.

oprac. Ivo Łaborewicz
Archiwum Państwowe O/Jelenia Góra